Herinner je de jaren 90 nog, toen een bord pasta met geraspte kaas hét toppunt van culinair genieten was? Simpler times. Doorspoelen naar nu en we zijn vooral bezig met het stylen van onze chia bowls voor de perfecte Insta-foto. Laten we eerlijk zijn: de wereld van voeding is een circus waar Cirque du Soleil jaloers op is. Hypes, hypes en nog eens hypes. Mag ik je uitnodigen voor een trip down memory lane langs de eettrends van de afgelopen decennia?
De Jaren 90: Koolhydraten, vet en een beetje van alles
De nineties zijn een emotionele achtbaan. Take That brak harten, vriendschappen floreerde dankzij Friends en kleren fladderde om ons heen vanwege grunge. "Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg” was in de jaren 90 het motto voor in de keuken. De ‘schijf van vijf’ hing op de koelkast geplakt en een broodje gezond was toen... ehhm tja.. nog gewoon gezond. Witte boterham, ei, ham, kaas, sla, komkommer en tomaat – zonder een kloddertje mayonaise. Tenzij je gelukt had.
Het was ook het tijdperk waarin niemand vroeg: "Is dat glutenvrij?" We aten macaroni zoals alleen moeders het kunnen maken: met gehakt, tomatensaus, hier en daar een verloren wortel en een blok kaas eroverheen dat pas smolt als je het bord een uurtje in de magnetron zette. Het was simpel, het was vet en het was vooral lekker van smerigheid. Pasta's werden gezien als je beste vriend. Less was more? Niet in de jaren 90!
Waar ik ook alles behalve weinig van heb gehad? Punica! Hier in Nederland is het drankje nergens meer te vinden maar in Duitsland kan je lol nog op. Zou het nog net zo lekker zijn als toen?
De Zeroes: Light en plastic wraps
Als je het in de zeroes over eten had, dan was ‘light’ het magische woord. Coca Cola was er vroeg bij, zij gaven ons in 1995 al een uitermate fijne light break, maar de rest van de voedingsindustrie gooide vanaf 2000 alles door magere molen. Magere yoghurt en halfvolle melk kwamen de koelkast in en in plaats van flippo's verzamelen gingen we light-chips eten. Met drie keer zoveel E-nummers als smaak, jammie!
Suiker werd aspartaam en oh, laten we ook de salade niet vergeten. Rond deze tijd ontdekte we zowel het broodje shoarma als het “gezond eten”. Honderden ijskoude bakjes vol rucola, komkommer en zongedroogde tomaatjes gingen mee naar kantoor. Olie als dressing? Neeeuhhh, dat was caloriebom numero uno! Yoghurtdressing kon je krijgen.
Eten moest ook ‘leuk en anders’ zijn, dus de opkomst van de wrap is een feit. Inclusief kant-en-klare kipreepjes en een saus die smaakte naar plastic - maar ik ben er mijn middelbare schoolperiode goed mee doorgekomen. Net als met fireballs, Doritos Bits en Solero shots.
De Tens: Sapkuren en Avocado-mania
En toen waren daar de superfoods. Chiazaad, gojibessen en quinoa – Rens Kroes is er groot mee geworden. Je kon niet de deur uit zonder een groene smoothie weg te klokken die eruitzag als spinazie maar veelal smaakte naar verdriet. Ook de sapkuren kwamen om de hoek kijken: een week lang alleen maar groentesap drinken en daarna zeggen dat je “barst van energie” had. Ja, tuurlijk...
Sapkuren heb ik overgeslagen, maar appeldag stond regelmatig in mijn agenda. Eén dag, zes groene appels. Een eendaagse detox waar ik weinig van merkte maar sterk in geloofde. Vanaf 2010 kwam er een sterkere focus op gezondheid. Groente veroveren dit decennium definitief terrein. Niet meer als bijrol in het traditionele avg-tje, maar nu echt als ster van de show. Vega wordt mainstream.
Maar niks of niemand was in de tens populairder dan de avocado. De vrucht werd het groene goud van de keuken. We smeerden, prakte en sneden het zo vaak dat een wereldwijd avocado-tekort bijna een feit werd. Alleen nog maar lunchen op plekken waar boterhammen eruitzagen als kunstwerken, met precies genoeg sesamzaadjes voor de perfecte foto.
2020 - Heden: Airfryers, Plant-Based en Fermentatiefeestjes
En hier zijn we dan. In het tijdperk waarin een airfryer niet meer van het aanrecht af te denken is. Ook vertelt je buurman dagelijks over zijn nieuwste kombucha-brouwsel. Want fermenteren is hip. Kimchi, zuurdesembrood en kefir staan te bubbelen in de schappen van de supermarkt.
Tegelijkertijd is plant-based de nieuwe avocado. Of je nu veganist bent of ‘flexitariër’, plantaardig eten is overal. We bakken zwartebonenburgers en experimenteren met jackfruit als vleesvervanger – want ja, dat kan. En laten we eerlijk zijn, in deze tijd weten we dondersgoed dat niet alles wat je op Instagram ziet waar is. Niemand eet zo stijlvol als die foto’s suggereren maar toch staan we in een TikTok-rij want stel je voor dat we iets missen...
Als er één ding duidelijk is, dan is het wel dat eettrends net zo veranderlijk zijn als het weer in Nederland. Wat vandaag nog “gezond” en hip is, kan morgen alweer achterhaald zijn. En dat is precies waarom ik denk dat je ze met een korreltje zout moet nemen. Laten we die avocado-toast vooral lekker blijven eten als we er zin in hebben én tegelijkertijd genieten van een old-school bord macaroni uit de jaren 90. Want in plaats van te luisteren naar wat de laatste foodguru roept, mogen we best weer vaker luisteren naar ons buikgevoel. Of zoals mijn oma zei terwijl ze de halve suikerpot in mijn yoghurt gooide als mijn ouders even niet keken: "Eet maar gewoon waar je blij van wordt, meis." En dat is eigenlijk het allerbeste recept.
留言